καταρροιβδώ

καταρροιβδῶ, -έω (Α)

καταπίνω, ρουφάω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ῥοιβδῶ (< ῥοῖβδος «δυνατός θόρυβος ή κίνηση»)].